ΔΙΑΚΟΠΕΣ VOL 2 - PART 1. ΚΑΡΔΙΤΣΑ.

Το δεύτερο μέρος διακοπών μου είχε άλλο θέμα.
Το θέμα ήττο "γάμος".
Ξέρετε, για μας τους κοντά στα 40 ....(τα δεύτερα άντα κ τελευταία πλέον) το να ενώνεται κανείς
με τα δεσμά του γάμου υπό των ήχων παππάδων.......είναι :
1)Κουλό!
2)Ψιλορομαντικό (ανάλογα από πια πλευρά το βλέπεις)
3)Ελπιδοφόρο (οτι και καλά , πάντα υπάρχει χώρος στην ζωή για νέο ξεκίνημα
με πολλή δόση έρωτα.....όσων χιλιετιρίδων κι αν είσαι)
...και ειδικά στην ζουρλοπαρέα μου αυτό το σπορ, είναι σπάνιο, καθώς ακόμα κι αν έχουμε έτερον
ήμισυ......δεν βρίσκουμε λόγο να το παντρευτούμε!
 Συνεπώς επειδή η νύφη αποφάσισε να τα κάνει όλα μαζί (έρωτα,ξεσπίτωμα, αλλαγή πόλης - είναι από Κόρινθο, δουλευε Αθήνα - συγκατοίκηση, γάμο, μόλις λήξει κι η δεκαετία των πρώτων "άντα" -μεθάυριο-θα πάρει δώρο κι έναν γυιο!) αποφάσισε να ενωθεί και η παρέα
(να ένα καλό που βρήκα στους γάμους! ενώνεται το κωλόσογο της ζουρλοπαρέας)  απ' όλα τα μήκη
και πλάτη της χώρας τούτης. (ήρθαν κολλητοί από Θηρα, Βόλο, Ρόδο, Αθήνα, Κόρινθο,Πάτρα )
Μέρος βου, λοιπόν στις διακοπές, κάνουμε μια στάση Αθήνα για γενικό ρεκτιφιέ (και πέταμα που λένε
κι οι κολλητοι, κοινώς μανικιουρ - πεντικιουρ - μαλλί) και αλλαγή γκαρνταρόμπας!
Γιατί αγάπη μου, τι να το κάνεις το μαγιώ κ τις χαβαγιάνας, αμα ο γάμος δεν είναι σε θάλασσα?(μέσα σε θάλασσα! ααααχχχχ....αμα ξαναπαντρευτώ θα τον κάνω εντός θαλάσσης κ μάλιστα σε συγκεκριμένο βάθος! )
Περιμένοντας και την άλλη κολλητή από Σαντορίνη, ν' ανεβούμε με ένα αμάξι Καρδίτσα, που είναι
και η πρώτη στάση για το bachelor!
Το οδοιπορικό , είναι σούπερ χλιδάτο. Αφ' ενός βρήκα μια γυναίκα συνοδηγό, που δεν κολλάει
στην ταχύτητα με τίποτα, ακόμα κ όταν οδηγεί άλλος! Μεταξύ μας, αυτή οδήγησε τα 3/4 του δρόμου
μιας κ έχει ξαναπάει άπειρες φορές, κι έτρεχε και με 160 κ βάλε! Σούπερ σας λέω, Ζζζζζάαααχαρη! Με το αιρκοντισιον μας, το φρεντάκι μας, τα τσιγάρα μας και κυρίως την ανταλλαγή των απόψεων και ιδεών
περί ζωής και άλλων δαιμονίων....(ξέρεις αυτά που σε πιάνουν πριν από ένα γάμο κολλητού..... και περιλαμβάνουν τελικά τα ΠΑΝΤΑ γυρω σου....μέχρι και τον θάνατο....)
Φτάσαμε Καρδίτσα κυριλεμάν σε 3 ωρίτσες και με στάση!
Για να συναντήσουμε ακόμα λίγους που ήρθαν από Πέμπτη (για τον γάμο του Σαββάτου) και βουρ
για το σπίτι του γαμπρού, όπου μαζεύτηκαν εκτός από όλα τα σόγια (όχι την σόγια που βάζουμε στο φαί  τα άλλα, που τα τρώνε όλα....αλλά που δίνουν κ τα διπλάσια άμα λάχει)
και όλοι οι τουρίστες όπως εμείς. Πρέπει να φτάναμε περι τα 40 ατομάκια..... για φαι , παρακαλώ!!!!!
Και γλυκό σεμιφρέντο (πάλι ξέχασα να ζητήσω συνταγή) από τα χεράκια του γαμπρού που είναι
και ζαχαροπλάστης...... Εδώ κολλάει ταμάμ το "ζζζζζζααααχαρη" την βγάλαμε!
Και αφού δεν έφταναν όλα αυτά (ε, δεν εκφραζόμασταν κι ελεύθερα μες στον καθωσπρεπισμό που επιβάλλει το στιγμιότυπον) φεύγουμε αι γυναίκαι, να πάμε σ' ενα κηπάτο μπαράκι για το μπάτσελορ!
Αργότερα καταλάβαμε οτι και οι άντραι, μαζί μας θα ήτον! Αυτοί το ξέραν από την αρχή..... μικτό μπάτσελορ........πα μαλ, πα μαλ!
Αφού ήπιαμε.... 5-6 χιλιάδες ποτά, χορέψαμε κλπ πηγαμε για ύπνο. Την επομένη, η νυφη ξεκουράζεται
καθώς εγγυμωνεί (κινδύνους?) κι όλας. Οπότε ξαναβρεθήκαμε το μεσημέρι όλοι μαζί για καφέ
στο κέντρο Καρδίτσας (εδώ πρέπει να πω, οτι η Αθήνα ήταν δροσερή μπροστά της...!)
και ν' ανακαλύψω με τεράστια χαρά (καθώς στις φλέβες μου, μόνο καφές κυλάει)
οτι ο φρέντο κάνει το ΜΥΘΙΚΟ ΠΟΣΟ των 2,5 ευρώ!!!!!!
Ηπια τρεις!
Το δε βράδυ, αποφασίσαμε να το γιορτάσουμε για την νύφη, χωρίς την νύφη (μιας κ ξεκουραζόταν
είχε αγώνα αύριο)
σ' ενα κλαμπάκι της περιοχής όπου , το προσεγγίσαμε ποδαράτοι! Χλίδα! Ως Αθηναία μιλώ.
'Οταν μπορώ να έχω πρόσβαση σε ωραίο μέρος με μουσική κ αλκοόλ με πεζό 2...... την θεωρώ
σούπερ την περίπτωση! Πάω σπίτι κ μπουσουλώντας, δεν έχω πρόβλημα.
Και όλοι του ιδιου σκεπτικού είμασταν.
Στο μπαρ μετά την 2η γύρα ποτών που παραγγείλαμε , μας βάφτισαν ωραία παρεα..... κι άρχισαν τα κεράσματα σε σφηνάκια.....
Το εκπληκτικότερο δε, είναι που σε κάθε γύρα ποτών, αυτό για τους Αθηναίους ακούγεται όνειρο
απατηλό και άπιαστο, ερχόταν κι από πίσω, μια πιατέλα τοστάκια, ντιπς με μαγιονεζα μουστάρδα κ κετσαπ, ξηροι καρποι αφθονοι, τσιπς και φρουτα!!!!!!!!
(Ειχε πλάκα, γιατί στην αρχή οι μισές, γκρινιάζαν γιατί δεν είχαμε φάει καλά και δεν ήθελαν να πιουνε...... μολις είδαν
τι ακολουθεί τα ποτά, σκάσανε και παραγγέλνανε ποτά αβέρτα!)
στα 5 ποτά κ 5 σφηνάκια..... ειχε πάει κ η ώρα.....5?????? είπαμε να πάρουμε τα οστά μας
και να φύγουμε! Μόνο τα κλάμματα που δεν βάλανε στο μαγαζί. Καλά οι Καρδιτσιώτες δεν πίνουνε?
Εμείς κάναμε ζημιά μόνο?
Μας είπαν οτι είχαν καιρό να δούνε μια τόσο υγιή και κεφάτη γυναικοπαρέα, μας είπαν μπράβο μας.....
και να πάμε οπωσδήποτε και άυριο!
Τους εξηγήσαμε οτι ήταν αδύνατον λόγω των περιστάσεων, μας ρώτησαν αν είμαστε ντόπιες,
και μετά μείναν άφωνοι.
Μετά που το σκεφτήκαμε και οι οχτώ..... χαμογελάγαμε συνειδητοποιώντας, οτι όχι απλά είμασταν
μια όμορφη και κεφάτη παρέα,
είμασταν μια παρέα δεμένη, χωρίς πηγαδάκια, συμμετείχαμε όλες σε κοινό θέμα, και κυριως,
σε κοινό πείραγμα.....με τόσο χιουμορ, ξέρετε αυτό τον κοινό κώδικα που έχουν οι παρέες που ζήσαν μαζί πολλά, κι αντέξανε στα χρόνια, το μαγικό κοινό λεξικό, και το "σε κοιτώ στα μάτια και ξέρω τι
σκέφτεσαι και λυνομαι στα γέλια, και το πάω κι ενα βήμα παρακάτω, κι οι υπόλοιποι το ξεσκίζουν".....
μα με τόση αγάπη στα λόγια και στο πείραγμα και στο τσούγκρισμα και στο αγκάλιασμα.....
Ενιωσα σαν να πηγα ενηλικιωμένη πενταήμερη........
Με πολύ χαβαλέ και ξεσάλωμα...... αλλά και με  πολύ σοφία.....
Και για μια ακόμη φορά....ενιωσα ΤΟΟΟΟΣΟ ΠΛΟΥΣΙΑ!.........

(συνεχίζεται....)