ΣτΕΛΛα vs Stella Fox - Τί παθαίνει ο Νους...οταν πέφτει σε αρχ/κα ευρήματα.....

Η ώρα ήταν 7 και 20 μμ.
Και ξεκινάω να ψάξω ένα βιβλίο προκειμένου να βρω ένα σημείωμα που είχα χώσει ,εκει -κατά τα
λεγόμενα πάντα ,αυτής της τσούλας της μνήμης μου ,που μ'απατάει μ' ο,τι βρει μπροστά της...-
Αρχίζω λοιπόν το κυνηγι του θησαυρού, και κάνωντας σωστική ανασκαφή σ' ενα παλιοσύρταρο,
ανακαλύπτω...(!) ένα ξεχασμένο ημερολόγιο του 2001!!!!!!!!!!!!!!!!
Στην αρχή βρίζω την εμμονή μου να κρατάω άχρηστα πράγματα επί σειρά αιώνων,
να αναπολώ τα βιβλία ψυχολογίας που έχω ξοδεψει εκατομμυρια εργατοώρες για να τα "κανω κτήμα" μου,όπως λεει κ η γιαγια...Τα οποία "προστάζουν" να επενδυεις εις την Αλλαγήν,
και την Απελευθέρωση των άχρηστων πραγματων στην ζωήν ταύτην.... διότι σε προσκολλουν
εις παρελθόντας χρόνους και ψυχολογίας των οποιων δεν βοηθάει στην προσπέλαση των εμμονών.....κλπ κλπ Βριζω το κωλομυαλό μου, που δεν ξεκολλαει, αρχίζω τον καυγα τυπου:
"Αμάν ρε συ Στέλλα , Τι λεμε τόσα χρόνια?Γιατί δεν πετάς πράγματα? Αστα να φύγουν και να μεινουν πίσω, εμεις κοιταμε μπροστά δεν είπαμε?" κι ενω εγώ με βρίζω ακατάπαυστα,
 εκείνη
με γράφει κανονικά, κι ανοίγει το ημ/γιοοοο.....
 (τωρα αυτό το κανε,μάλλον για δύο λόγους, ο ένας ήταν για να δει αν εχω δίκιο, και όντως να το πεταξει' ο δεύτερος για να δει αν εχει δίκιο αυτή και να μου την "πει" με επιχειρήματα).

Η ώρα είναι 9¨οο μ.μ και μόλις τελειωσα - που λεει κ η Πετρουλα- την ανάγνωση.
Ας το καλο, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα δισεκατομμύρια χρόνια πέρασαν από τότε.
Κατ' αρχήν έχω ντοκουμέντα ΣΕ ΔΡΑΧΜΕΣ, από σέρβις αυτοκινήτου, (92.000 δρχ) λογ/σμους κινητου,(14.000 δρχ) ξεν/χεια για 3 μερες, 14.000δρχ φιλικη τιμη.
Την απεργία που κάναμε για το ασφαλιστικό....(συνταξη στα 65 κλπ)
Το ότι τότε έκανα το ΟΝΕΙΡΟ μου πραγματικότητα, και δουλευα αυτό που είχα σπουδάσει
Στην ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ανασκαφή του ΚΟΣΜΟΥ στην Σαντορίνη, όπου έμενα για 5 χρόνια.....
Ο μισθός των δραχμών του ΄τοτε.... (μειον το γεγονος οτι μας πληρωσαν απο το Λατρεμένο μου
ΥΠΠΟ μόνο 2 φορές σε όλον τον χρόνο...)
Οτι τέλη Οκτώβρη η Θηρα ερωτεύεται την Ομίχλη κι αγκαλιάζονται σφιχτά κάθε βράδυ για τουλάστιχον 3 νύχτες.....(πωωωω πωωω....τι μου θυμισε...οδηγουσα με 3 χλμ την ώρα...χα χα χα)
Οτι παρ'ό,τι ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ 6 ΜΗΝΕΣ, πάντα υπηρχε λόγος για να ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ
ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΠΑΡΤΥ....
Οτι είχα ΕΝΕΡΓΕΙΑ περισσή και απίθανη όρεξη κι εκανα δεύτερη δουλειά (που να πληρώνει)...
και γνώρισα απίστευτο κόσμο.
Οτι τότε οι άντρες ΦΛΕΡΤΑΡΑΝ τις γκόμενες κάθε δευτερολεπτο...
Οτι επισης απόλαυσα ένα από τα πιο γλυκά φλερτ της χρονιάς εκείνης στην Αστυπάλαια
από έναν πιτσιρίκο ετών 19, ο οποίος ουδέποτε τόλμησε να το κάνει στο μπαρ που δούλευε και βρισκόμασταν κάθε βράδυ, αλλά έτρεξε στο λιμάνι την μέρα που έμαθε οτι φεύγαμε από το νησί
για να μου δώσει ένα φιλι....
Οτι ήρθε στην Ανδρο η έκθεση του αγαπημένου Toulouse Lautrec....και το βιβλιο με όλους τους πίνακες και την ζωή του, έκανε 22 ολόκληρες χιλιάδες δρχ και φυσικά δεν με έφταναν και για
να γυρίσω σπίτι... και μια εβδομάδα μετά που είχα γεννέθλια ,μου το έκαναν δώρο οι κολλητές
με αφιέρωση και από τις 4!!!!! (πόσο μ αρέσουν οι αφιερώσεις στα βιβλία)
Οτι αναφέρω πόσες φορές, εχω πάει στην αγαπημένη μου θεία για κους-κους και "κολυκυθάκια γεμιστα", που τώρα τα φτιάχνει στον Παράδεισο κ σίγουρα τρελαινει κόσμο...
Οτι έπαιζα συχνά σκάκι ή ταβλι ή μονο καφέ κ φιλοσοφική κουβέντα με την Γιαγια...που τώρα
είναι σε ίδρυμα...
Οτι ήμουν ερωτευμένη στο φουλ και με παράτησαν αλύπητα σε μια γωνια χωρίς λόγια...
Οτι αγάπησα τρελά τον Ζαχαρία - το κατοικίδιο πετ σκαντζόχοιρο - της κολλητής που το μεγάλωσε από μωρό όταν το βρήκαμε δίπλα σε σκάμμα....που δεν θα ξανάβλεπα ποτέ μιας κ όταν απολυθηκαμε όλοι, ο Ζ, θα κατοικούσε πλεον μόνιμα στη Μυτιλήνη μαζί με την κολλητη....
Οτι έκλαψα οταν τέλειωσε η χρονιά αυτή....γιατί ηταν η τελευταία στην Νησο....


Ε όχι ρε κοπελιά ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΩ το γαμηδι.
θέλω να τα ξαναδιαβάσω σε 10 χρόνια και σε 20 και σε 30 ..... και να ξανακλάψω
και να νοσταλγήσω.... και να κάνω απογραφή στο τι καναμε τα δυο μας και μετέπειτα....
Ραντεβού στην σελιδα 3...ΞΑΝΑ σε 10 χρόνια....