ΔΙΑΚΟΠΕΣ VOL 3 - ΡΟΔΟΣ

Φτάνουμε στην όμορφη Ρόδο 6:15 το πρωί.... κ πίνουμε τον πρώτο καφέ σε "σουηδικό" που μόλις άνοιξε, κοιτώντας την θάλασσα.....
Η Ρόδος μυρίζει μεσαίωνα....από το κάστρο και μέσα..... νομίζεις οτι έχεις κάνει ταξίδι στον χρόνο
και σε κάθε πετρόστρωτο στενό που διαβαίνεις ολο και νοιώθεις παρουσία Ιπποτών...
Λες, τώρα θα σκάσει μύτη ο Ναϊτης με την πανοπλία του, πάνω στο άλογό του......
Το βραδάκυ φωτίζουν αυτά τα στενά τόσο, σαν από παλιά εποχή, και κάποιοι μουσικοί πλανόδιοι,
παίζουν καθισμένοι σε μισοσκόταδες γωνιές..... ααααχχχχ θεοί....μιλάμε για άλλη χιλιετηρίδα!!!!!

Μένω μέσα στο κάστρο , σ' ενα σπίτι που χτίστηκε το 1517...και πρόσφατα ανακαινίστηκε.... δίπατο.
Μ΄εναν μακρόστενο κήπο...που η φίλη μου, εχει φτιάξει υπέροχα, και μεταξύ λουλουδιών και δενδρυλίων εχει δημιουργήσει και μίνι κήπο με ζαρζαβατικά.... και κάθομαι στο τραπεζάκι με την ομπρελίτσα του, και τα χαζεύω....
Η υπόσχεση - στοίχημα που συζητάμε, ειναι το 2017 να κάνουμε πάρτυ για τα γεννέθλια του σπιτιού!
Θα κλείνει το καμάρι μας τα 500!!!!!...... Ε, κι άμα είναι άλλος μέσα.... τον καλλουμε κι αυτόν βρε
αδερφέ..... σιγά τώρα.....θα χαλάσουμε τις καρδιές μας?????......
Η φίλη μου φεύγει για δουλειά, κι εγώ πέφτω για ύπνο.....(ειμασταν από την προηγούμενη μόνο με 3 ώρες....αλλά εκείνη ειναι παλικάρι....εγώ πάλι, κάνω διακοπές)
Η Ρόδος για άλλη μια φορά όπως διαπίστωσα, είναι νούμερο ένα, στις προτιμήσεις των διακοπών
πολύ κόσμου, κι από διάφορες χώρες!
Οχι άδικα.... οι θάλασσες δροσερές, οι παραλίες περίσσειες....οι τιμές μονο στην χώρα ακριβές....
και μέρη να δεις...... Απειρα! Δεν τελειώνουν! Και καταπράσινη!
Εχω κι ένα θέμα με τις Κυκλάδες που τις έχω φάει με το κουτάλι χρόνια, και ως παιδί πόλης
μου λειπει τρελά το πράσινο.... και στη Ρόδο παίρνω το αίμα μου πίσω!
(νομίζω οτι οι Κυκλάδες με εξαίρεση την Σύρο, εχουν κλείσει τον κύκλο τους για μένα).
Οι μέρες κύλησαν με νέες γνωριμίες.... εξορμήσεις στα Μπαρ του Καζίνο... εκμάθηση νέων κοκτέιλς,
ανακάλυψη του Ρεμπέτικου στην πόλη (πέρσυ το 'χα χάσει αυτό το σποτ)και ειδικά την νύχτα που πηγαμε....ζούσαμε σκηνικό που θα το ζήλευε κάθε σκηνοθέτης.
Ειμασταν , ένα τραπέζι με τέσσερις νεαρές - δεν θέλω σχόλια- και τρυφερές υπάρξεις.... (οχι οι φίλες μου είναι καλλονές).... κι αρχίζω παρατήρηση τραπεζιών :
δίπλα μας από δεξιά, είναι ενας ΜΟΝΟΣ του, τεράστιος καραφλός με γυαλιά, γραβάτα και ναύλον τζάκετ (με 80 βαθμούς κελσίου τωρα).....ο οποίος κάθε φορά που ειμαστε στο τσακίρ κέφι (τραγουδάμε ή χτυπάμε παλαμάκια) μας κοιτάει εντονα και αυστηρά (τύπου ειμαστε σε εκκλησία μην αυθαδιάζετε! )......Μνησθητί μου κύριε....
από πίσω μας, κάθεται μια παρέα μ' εναν τύπο που φοράει σκισμένο τζην, καουμπόικες μπότες με λουριά, πουκάμισο και γιλέκο και καουμπόικο δερμάτινο καπέλο (τι διάολο μόνο εγώ έσκαγα εκει μέσα?) κι έχει ενα τεράστιο μουστάκι, και μια φίλη ανγώστου καταγωγής με σκισμένο σορτσάκι κ ανύπαρκτο T-shirt... και χαμουρεύονται πολύ σοβαροι.....(ιεροτελεστία τύπου) και άλλοι δυο φίλοι τους μουγγοί.
Μπροστά μας, είναι ένας καλοβαλμένος τζέντλεμαν , γύρω στα 60 φεύγα....με την κόρη του (βία 19 χρονών) η οποία πίνει κάτι μεταξύ νερού ή τζιν - τόνικ , αυτός έχει ανοιξει Jhonny για πάρτη του, και στην συνέχεια ανακαλύπτουμε οτι ειναι ερωτευμένο ζευγάρι και μάλιστα πολύ ευγενικό,
και η κοπέλα πήγαινε πρώτη φορά σε ρεμπετάδικο.... κι έιχε ένα εσωτερικό κ άφωνο ενθουσιασμό!....(??????)
(σε αντίθεση με μας πάντα....σχεδόν όλοι ειναι μη ενθουσιώδης κ άφωνοι αλλά αυτή το παράκανε με την ησυχία της για την ηλικία της....) αριστερά μας ήταν 3 νεαροί οι οποίοι ουδέποτε σήκωσαν κεφάλι
από το ποτήρι τους και τους ξηρούς καρπούς τους, σαν να κηδεύανε κάποιον... δεν ξέρω αν αντάλλαξαν καν κουβέντα μεταξύ τους.....
(δεν ξέρω αν το πιάσατε , αλλά μέχρι τώρα σας περιγράφω πόσο ΤΕΛΕΙΑ περνούσαν και σε τι τρελά κέφια ήταν όλοι , εκτός από μας....)
και Μπροστά στην πίστα...... Αααααχ μπροστά στην πίστα.....ήταν τα καλύτερα παιδιά!....
Κρίμα που μας βάλλανε μακριά τους , ένεκα που δεν είχαμε κλεισει τραπεζάκι, πήγαμε ξέμπαρκοι....Αχ!
Στην μέση, ήττο μία παρέα με γυναίκες άνω των 55 έως και 80. (ηταν κι ένα απίστευτα ερωτευμένο ζευγάρι αντίστοιχης ηλικίας πολύ "ακριβού γουστου"....αλλά ήταν μοναδικοί)
Κάνανε το μαγαζί ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ στην κυριολεξία! Κατ' αρχήν ήταν οι μόνες που χορεύανε στην πίστα, ΤΑ ΠΑΝΤΑ!,
Επίσης εκτός από μας, ήταν οι μόνες πραγματικά "σέξυ" καθώς ήταν πολύ προσεγμένες και ντυμένες λίγο φανταιζύ, αλλά....Κυρίες! Με το τραγούδι τους, το κέφι τους, τον χορό τους, τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ σουτιέν τους!
Οχι , αυτό το υπογράφω το κοιτάξαμε εξονυχιστικά όλοι.....δεν υπήρχαν σουτιέν σ' αυτή την παρέα.....
Δεν ξέρω, μήπως το χαν κανονίσει από νωρίτερα, να ντυθούν με θέμα βρε αδελφέ.... πως λεμε τις απόκριες, θα ντυθούμε κολομπινες? Η θα ντυθούμε στα κόκκινα? Ε, αυτές συμφωνήσανε να μην βάλλουν σουτιέν. Μπορεί να μην είχαν βάλλει ούτε κυλοτάκι... δεν το κατάφερα αυτό να το εξακριβώσω και θέλω να ειμαι ακριβής σ' αυτά που σας γράφω....Πάντως τα σουτιέν τους είχαν "αδεια" εκείνο το βράδυ...
Εκ δεξιών αυτών των κοριτσιών, κάθεται μια άλλη συγκλονιστική παρέα , πάλι μόνο γυναίκες
μεταξύ 25-35 (λίγο απροσδιόριστη ήταν η ηλικια) απλά αυτές δεν ήταν καθολου μα καθόλου φανατικές....(παρ' όλα αυτά εκτός από μία, φορουσαν όλες σουτιέν!)
Οι περισσότερες ήταν ντυμένες με άρβυλα , τζην ή φανταρικά τύπου παντελόνια κι ένα
απλό άσπρο ή ριγέ T-shirt, (τα 3 αγόρια δίπλα μας, ίσως ήταν πιο προσεγμένα ντυμένα...!!!!αν και κακόκεφα)
και μία ήταν η αγαπημένη μου....φορούσε ότι μ αρέσει να φοράνε οι άντρες που γουστάρω.....
κατ' αρχην είχε μαλλί βαμμενο μες και κουρεμένο πανκ με φαβορίτες!!!!. Πουκάμισο στενό με ελαφρώς σηκωμένα μανίκια, κι ελαφρώς ανοιχτό ελεύθερα ριγμένο πάνω από το παντελόνι το οποίο ήταν χαμηλοκάβαλο ωστε να φαίνεται το "λογοτυπο" από το λάστιχο στο μποξεράκι....ζώνη χύμα από πάνω....και all star....(μάλλον ηταν η γόησσα της παρέας)
Ειχαν απίστευτο κέφι.... τόσο απίστευτο που παραπατούσαν με το που μπήκαν στο μαγαζί... και συνέχεια τους "έτρωγε" η μύτη τους.....(ο νοών νοειτω) παρ' όλα αυτά, τραγουδουσαν τα πάντα, δεν ξέρω τι λόγια λέγανε βέβαια, γιατί όπως ανοιγοκλείνανε τα στόματά τους, δεν συμπίπταν με τα λόγια
κανενός από τα τραγούδια που έλεγε η κομπανία, σαν να έβλεπα βραζιλιάνικο μεταγλωτισμένο
ενα πράγμα ....τες πα.... και τσουγκρίζαν τα ποτήρια τους, και γελάγανε (μόνιμα)
και χορεύανε....(τώρα βέβαια, η αλήθεια ειναι , επειδή εχω μαθητέυσει σε σχολή , οτι εχασα και όλα
τα βήματα, του ζεμπεκικου, τσιφτετελιού, μπάλου, χασάπικου, καθώς ΟΛΑ τα χορεύανε ως rave-trans!!!.....αλλά όπως κ να χει , διασκεδάζαν τα κορίτσια....)
(είχα χρόοοονια να δω gay κορίτσια... μου κανε φοβερή εντύπωση....όχι γιατί μ'ενοχλεί, προς θεού, κάθε άλλο....αλλά μου φαίνεται παράξενο πως , όντως όλα τα χαρακτηριστικά , ήταν σαν να βλέπω
αγόρια....και μόνο αγόρια!! Μόνο τα σουτιέν με παρέπεμπαν σε άλλο φύλλο....εντυπωσιακό !)
και το αριστερά τραπέζι από τις "κυρίες χωρίς σουτιέν"....
Ήταν μια καθ΄ όλα συμβατική παρέα, με νεαρούς ανθρώπους....που ψιλοδιασκέδαζαν... μέχρι που σηκώθηκε μιά φίλη από αυτούς, να χορέψει..... και σπάσανε ΟΛΟ το μαγαζί , από την χαρά τους....(μετά μαζί τους κι εμεις)...
Η κοπέλα - να ναι καλά όπου κι αν είναι , και να βρίσκει δύναμη από παντου - είχε καρκίνο. Σε μάλλον ψιλοπροχωρημένο στάδιο γιατί την πήραμε πρέφα ΌΛΟ  το μαγαζί, δεν σηκώθηκε κανείς άλλος να χωρέψει, δίπλα της,
και βαρούσαμε όλοι, συγκινημένοι παλαμάκια για την ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΣ.....και για πάρτη της , καθώς από το μαγαζί την κέρασαν ενα μπουκάλι κρασί, της πέταγαν λουλουδια άσχετοι, και σπάγανε ποτήρια από παντου!.....
Πάντα υπάρχει χώρος στη ζωή για γλέντια....Στην παρέα μου, ανοίχτηκε κι άλλο μπουκάλι κρασί....
κ η βραδιά έκλεισε γεμάτη εικόνες κ έντονες εντυπώσεις από μια καθαρή μικρογραφία ΟΛΗΣ της
κοινωνίας μας...μέσα σ'ενα ρεμπετάδικο...
Μαρκυγόρησα πολύ γι αυτήν την βραδιά, όχι γιατι δεν πέρασα σούπερ γενικά στη Ρόδο , όπως πάντα
αφού ειναι δυο από τις πολύ καρδιακές μου φίλες εκει....
Αλλά γιατι εντυπωσιάστηκα για την ποικιλία των ανθρώπων που είδα, οτι δεν ΚΟΛΛΑΓΑΝΕ καθόλου
με την διαφορετικότητά τους.....Μ' αρέσει αυτο...τόοοοοσο πολύ.....
Μ' αρέσει η συμφιλίωση με την διαφορέτικότητα..... Ας το καταλάβουνε πια ΟΛΟΙ οι Δηθενιστές
που μας έχουν πρήξει τ' αρχιδια με το μουφα στατους τους, και το θεατρινισμό της ανουσιολογίας!!!!!
ΕΛΕΟΣ!!!!! Ας είμαστε κάποτε , αυτοί που πραγματικά είμαστε! Με σεβασμό στον εαυτό μας, και στον άλλον δίπλα μας....
Ψεμματα και φούσκες, μονο στο εαυτό τους λένε.....ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ ΠΙΑ?????
...............................................

Και μετά από αυτό το χαριτωμένο ξέσπασμα....
Κλείνω την τριλογία των διακοπών μου... Γεμάτη  , στο ΕΠΑΚΡΟν!!!!!!

............και πάω για δουλειά.

                                          η εν λόγω φωτο, ειναι της Κας Φιλιώ Αλαμανιώτη