Ξέρετε, έναν πίνακα του Van Gogh, που λέγεται οι "πατατοφάγοι"?
Σας τον παραθέτω...
Ε, αυτό μου ρθε στο μυαλό, προχθες, που 5 ζαβά, μετά από ξενύχτι και τρελλό πιώμα, κατευθυνθήκαμε ωσάν υπνοτισμένα, στο σπίτι ενός,προκειμένου να βρούμε
να φάμε....Για την ακρίβεια, μας τελειώσαν τα λεφτά,και είπαμε να συνεχίσουμε με κρασάκι και "φιλοσοφική" συζήτηση στο σπίτι,αλλά εντωμεταξύ
μας έκοψε τρελλή λόρδα κατά την άφιξή μας εκει.
Ανοίγουμε λοιπόν το ψυγείο, και βγάζουμε περί τα 7 αυγά βραστά ,κόκκινα παρακαλώ, ό,τι είχε απομείνει από το Πάσχα, λίγο μπαγιάτικό ψωμί που το βάλαμε στην τοστιέρα να στρώσει,2 ντομάτες και 4 αγγούρια...ευτυχώς ειχε και λάδι το μενού...Δυστυχώς όμως δεν χορτάσαμε!
Φευγει λοιπόν ενας από τους 5, και παει στο σπίτι του, και φέρνει αυγα από το χωριό,που τα 'χε πάρει το προηγουμενο Σαγ/κο, ψωμί(μπαγιάτικο) κασέρι,και 4 ντομάτες.(εγώ καθώς δεν έχω χωριό, το μόνο που μπορούσα να φέρω ήταν οι γνώσεις μου γύρω από την Ιστορία της Τέχνης - παντελώς άχρηστες στην συγκεκριμένη περίπτωση αλλά και όχι μονο- και κανά κρασί ..αλλά το σπίτι ήτο μακρια...)
Εν ολίγοις, εν μέσω κρασιού (αυτό περιέργως δεν λείπει ποτέ από τα σπίτια μας) και τύρου, φάγαμε 5 άτομα περί τα 47 αυγά!!!! Τα 40 ήτο τηγανιτά ποσέ, όπως τα λένε οι Γάλλοι, πιο υγιεινά,καθώς ήταν με νερό τηγανισμένα κ ελάχιστο λάδι...οικονομία (το τελειώσαμε κ αυτό)...
Την τελευταία φορά που τσέκαρα την χοληστερίνη μου, ήταν κάτω από τα επιτρεπτά όρια, οπότε δεν αγχώθηκα....τώρα όμως, θα κάνω να φάω αυγό τουλάστιχον κανα 6 μηνο...
Αφού ντερλικώσαμε, ξαναρχίσαμε να πίνουμε -οχι οτι είχαμε σταματήσει- απλά με μεγαλύτερη άνεση, μιας κ δεν γουργούριζαν τα στομάχια, και ώς γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων (λέμε τώρα) αρχίσαμε και την φιλοσοφική κουβέντα....
θα σας τα πω σε άλλη ανάρτηση τα της κουβέντας...
Καλό καλοκαίρι ευχομαι, αφού στο τσούγκρισμα των ποτηριών το έυχομαι από
τον Δεκέμβριο, κι όλοι με στραβοκοιτάνε....
Τώρα μου το επιτρέψανε! Lemonostifth....σε συμπονώ ,αλλά τώρα κ εγώ
θα ζησω! που λεει κ το άσμα!
Καλό Καλοκαίρι!
Καλό ακούγεται. Ελπίζω να μην είχες σοβαρή δοευλειά στο νοσοκομείο την επομένη μέρα, με κρασοατμούς ανάμικτους με αυγοατμούς... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήοχι. ζω κ βασιλευω? σου χω απαντησει κ στο προηγουμενο......
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, ου γαρ έρχεται μόνο... Νόμισα πως ήμουν στο blog της Ρίας και άφησα το εν λόγω σχόλιο... Σχώρα με!
ΑπάντησηΔιαγραφήκ εγώ, νόμιζα οτι επειδή με λατρέυεις....ανησύχησες.... φτου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωρέ ανησύχησα για τους αστενήδες, γιατί η Ρία εργάζεται σε νοσοκομείο.... Εσύ δεν έχεις ανάγκη. Αντέχεις! Οτι σε λατρεύω είναι αλήθεια πάντως! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή