Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ "ΚΗΔΕΙΑΣ"

Σκεφτόμουν λοιπόν, ότι

Ένα μεγάλο δώρο, πρέπει να εμπεριέχεται σ’ έναν αποχαιρετισμό.

Και ουχί,

Σ’ ένα καλωσόρισμα.

Το καλωσόρισμα είναι από μόνο του ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΔΩΡΟ…

Το Goodbye όμως

Θέλει κάτι σπέσιαλ για να καταπιωθεί πιο ήπια, Νο?

Ένα δώρο «ειδική περίπτωση», με πολύ «αίγλη» και ραμμένο πάνω

Στα γούστα αυτού που αποχαιρετάμε (ή ενδεχομένως και μιας κατάστασης) .

Αφού λοιπόν αποφάσισα ότι θέλω να ζήσω στην Βαρκελώνη

Ως τρελή (χμ…καλά τρελή είμαι και τώρα) ως χαλαρή, πολύχρωμη κι ελεύθερη ύπαρξη (όπως φωτογράφισα τους Βαρκελώνιους – πως λέμε telonius)

Αποφάσισα ότι θέλω να πεθάνω στο Dubai!

Ω, ναι.

Και θέλω η Κηδεία μου – το αποχαιρετιστήριο δώρο μου- να είναι ΕΤΣΙ

Ακριβώς !!!

(έχω αφήσει και τις σχετικές οδηγίες στον Δικηγόρο μου, παρακαλώ να τον

συμβουλευθείτε. Αν ζείτε δηλ. κι εσείς μέχρι τότε…γιατί σκοπεύω να το αργοπορήσω ένεκα κάτι δουλειές…)

Παρακολουθήστε, προσεκτικά παρακαλώ, την “prova generale”

Διότι δεν θα συγχωρήσω τυχόν λάθη, στα οποία θα υποπέσετε χωρίς προσοχή.

http://www.youtube.com/watch_popup?v=jD69C0y6_J0

κι εννοείται οτι θέλω το ίδιο τραγουδι!!!!
(αλλά μόνο από τον Boccelli!!!! αυτή είναι λίγο άχαρη)
Σας μερσώ εκ των προτέρων
Εις το επαναγράφειν.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΕΥΓΕΙ..... Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΡΧΕΤΑΙ!

Αυτό ακριβώς έπαθα τώρα που γύρισα από Βαρκελώνη.

Μία πόλη που και χωρίς παρέα να χεις ,σ αφήνει…….. ΑΦΩΝΟ παντοιοτρόπως!

Κυρίως, επειδή είναι εντελώς Soureal!!!!

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή…..

Η Πόλη…ναι, με κεφαλαίο το Π, διότι δεν είναι πόλη είναι Ερωτας,

Εχει τουρισμό 12 μήνες τον χρόνο. Ο τουρισμός είναι ΠΟΛΥΣ

Κ κάνει ΝΤΟΥ από ΠΑΝΤΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!! Μιλάω για ΟΛΕΣ τις

Φυλές του κόσμου τούτου!

Η ρυμοτομία της, είναι ολοκληρωμένος κάνναβος (για όσους δεν το χουν με

Τους αρχιτεκτονικούς όρους – όχι δεν έχει σχέση με την κάνναβη -  σημαίνει πλήρως τετραγωνισμένη) με 4 λωρίδες – για να μην στριμώχνονται κ στεναχωριούνται οι κάτοικοι)

Κ ποδηλατόδρομους που συνήθως είναι σαν τον δρόμο του σπιτιού μου…..!!!!!

Οι λακούβες δε, κ τα σαμαράκια είναι άγνωστες λέξεις.

Είναι περί τις 2 εκατ/ρια ψυχές, κοινώς οι μισοί από μας, ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ

ΔΡΟΜΟΥΣ!!!!!!!!!!!!! Κ βέβαια είναι χαλαροί , χαμογελαστοί και περπατάνε αργά!!!!!

Τα κτίρια – τα περισσότερα – είναι σαν κέντημα στην πρόσοψη.

Κάθε τετράγωνο κ Μουσείο,

Κάθε δρόμος κ Τapas (τα δικά μας μεζεδοπωλεία – σουβλατζίδικα) και

Πίνουν την Sangria – από το πρωί δεν μασάνε- σε μεγάλα νεροπότηρα με χυμό πορτοκάλι φρούτα φρέσκα κ ΚΑΛΑΜΑΚΙ!!!!!!!

ΔΕΝ ΜΙΛΑΝΕ ΧΡΙΣΤΟ από ξένες γλώσσες, γιατί είναι στ’ αρχίδια τους κ ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ! Ούτε Ισπανικά μιλάνε γιατί είναι Καταλανοί. Μιλάνε δηλ, μόνο άμα τους

απευθύνεις τον λόγο στα Καστιλιάνικα! ¨Όπως μας είπε ένας ταξιτζής, «Στο σχολείο μαθαίνουμε Καταλανικά κ Καστιλιάνικα.» «Κι Αγγλικά?» ρωτάμε εμείς,

«Ε, κάτι λίγα… όχι ιδιαίτερα»…. Χο χο χο!!!!(εμείς για ποιόν λόγο τα χουμε σαν 2^η μητρική μας γλώσσα….. κανείς δεν ξέρει…)

Εκεί όλες οι πινακίδες κ τα μενού κ τα προϊόντα στα Σούπερ Μαρκετ είναι μεν σε 2 γλώσσες αλλά Ισπανικές. Εδώ πάλι είναι Ελληνικά – η πρώτη μητρική – και Αγγλικά

η επίκτητη μητρική………(!)

Απ την άλλη άμα δεν μασάς που δεν ξέρεις την γλώσσα, δεν μασάνε κ αυτοι. Παράδειγμα : Θες να πάς κάπου κ δεν μπορείς να μιλήσεις Αγγλικά γιατί εδώ που τα λέμε κ Ελληνικά να μιλήσεις πάλι τα ίδια θα καταλάβουν.

Την Νοηματική ρε φίλε όμως των Μεσόγειων χωρών……….. ΤΗΝ ΜΙΛΑΜΕ !!!!!!!!

Είναι απλό πας σε έναν κ του λες, «Σενιόρε, ειμαι εδώ, πχ στην Placa Catalunya που το λεει κ ο χάρτης, και quiero να παω εδώ, στην Catedral (το λεει κ αυτό ο χάρτης) ,από πού να πάω???? (Δείχνεις με το χέρι, δεξιά αριστερά…)(σημ. το ρήμα quiero = θέλω, το μάθαμε από τα ερωτικά τραγούδια, “te quiero mucho” κλπα. Δεν σας λέω άγνωστες λεξούλες….)

Σου απαντάει ο γλυκούλης, δείχνει ευθεία, κ μουγκρίζοντας σου δείχνει 4 δάκτυλα κ μετά κλείνει την παλάμη στα αριστερά! Εφτασες!

Λες εσύ, μα πρέπει να πάρω ταξί….εδώ είναι μονόδρομος (δείχνεις τ αυτοκίνητα που έρχονται κ δεν κατεβαίνουν προς την κατεύθυνση ) Noooooo Taxi, NOoooooo(δεν σ αφήνει να χρεωθείς βρε!!!!!)  Σου λέει σε 5 λεπτά πας πόδια, σου δείχνει δάχτυλα που περπατάνε….No problem, στο 4 δρόμο στρίβεις αριστερά ! Σου ξαναδείχνει τα δάχτυλα….

Δεν σ αφήνουν παραπονεμένο….. Δεν πα να μην μιλάνε τίποτα……

Μιλάνε την Ανθρώπινη…. Και αυτό φτάνει.  Εμένα μου ‘φτασε για να περάσω καλά,

να φάω ωραία, να πιω του σκασμού, να δω ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ μουσεία, να βρω μετρό

και την ανταπόκρισή του….να φτάσω στο Ξεν/χείο… Μέχρι και τον ίδιο ταξιτζή πέτυχαμε ο οποίος μας θυμήθηκε , πάτησε φρένο, κατέβασε τζάμι, μας χαιρέτισε, του είπαμε ότι δεν βρίσκουμε ταξί που να ξέρει τον δρόμο του Ξεν/χείου αλλά ούτε κ το ξεν/χειο….(περασμένες 12)…

Κ απαντάει; Αμα με περιμένετε σε 10 λεπτά έρχομαι να σας πάω (είχε πελάτη)!!!!!!!!!

Εννοείται ότι περιμέναμε, κ εννοείται ότι ήρθε στα 5΄!!!!!

‘Ενας παππούς που με σέρβιρε «μπικίνι» (είναι το τοστ, επειδή το κόβουν σε τριγωνάκια όπως τα μπικίνι, τα λένε έτσι) αφου πλήρωσα κ ειχα αφήσει το μισό τρίγωνο, μου την είπε μες στην γλυκα! Η μετάφραση που κατάλαβα πλήρως, από το ύφος του, πρέπει να ναι η εξής ¨Αυτό δεν θα το φας?»  Του κάνω νόημα ότι φούσκωσε η κοιλιά μου, κουνάει το κεφάλι του απογοητευμένος, κ μου λέει να στο «αμπαλάρω» καπως έτσι είναι το ρήμα, να το πάρεις μαζί σου στην τσάντα σου, να το φας μετά που θα ξαναπεινάσεις…. Γέλασα …..Νο,  muchas gracias, Buenos dias, είπα η αχάριστηκ έφυγα….

Όπως καταλάβατε, γενικότερα σ αυτούς που δεν ξέρουν γρι αγγλικά , έκανα σουπερ διάλογο εγώ στα Ελληνικά , κ όλοι στα Καταλανικά. Μια χαρά τα βρήκαμε.

     Κι  απ την άλλη….. τι να πώ για τα Μουσεία……Τους Καλλιτέχνες που γέννησε αυτή η χώρα,  Τι να πω για το τι είδαν τα μάτια μου? Τι γέμισε την ψυχή μου? Πόσο λίγη αισθάνομαι…..

Είναι τυχαίο που έχει βγάλλει ονόματα με τα πιο Φευγάτα Μυαλά??? Που ήταν τόσο μπροστά απ την εποχή τους? Που μας άφησαν, σε όλους, ένα έργο για Ανάταση ψυχής κ μυαλού?

Θα παραθέσω λίγα μόνο ΘΕΪΚΑ παραδείγματα….κ κάνω όχι μόνο ενός λεπτού σιγή εις μνήμην….. ΚΑΝΩ ΤΟΥΜΠΕΚΙ!!!!

Gaudi…..Goya……Dali……..Picasso….Cervandez……Miro…

Calatrava … Almodovar(εν ζωή)…

Και πόσοι μα πόσοι ακόμα!

Viva Espagna! E Muchas Gracias!!!

Barcelona, en mi CoraZon…Para Ciempre!

THE PHONE CALL (!)

"RRRRIIIIIIIIIIIIIIIIIING, RRRRRRRIIIIIIIIIIIIIIIIIIIING"


                                HELLO?





                                 **'Hi honey.**
                                **This is Daddy.**
                                **Is Mommy near the phone?'**
                         
**'No, Daddy.****She's upstairs in the bedroom with Uncle Paul.'**


**After a brief pause,**




**Daddy says,**
**'But honey, you haven't got an Uncle Paul.'**






**'Oh yes I do, and he's upstairs in the room with Mommy,**
**Right now..'**




Brief Pause.



**'Uh, okay then, this is what I want you to do.**
**Put the phone down on the table, run upstairs**
**And knock on the bedroom door and shout to Mommy**
**That Daddy's car just pulled into the driveway.'**

**'Okay, Daddy, Just a minute.'**


**A few minutes later**
**The little girl comes back to the phone.**

**'I did it, Daddy.'**


**'And what happened, honey?' **


**'Well, Mommy got all scared, jumped out of bed with no clothes on and ran around screaming.**
**Then she tripped over the rug, hit her head on the dresser**
**And now she isn't moving at all!'**


**'Oh my God!!!  What about your Uncle Paul?'**

**'He jumped out of the bed with no clothes on, too..**
**He was all scared and he jumped out of the back window**
**And into the swimming pool.**
**But I guess he didn't know that you took out the water**
**Last week to clean it.**

**He hit the bottom of the pool and I think he's dead.'**

*****Long Pause*****




*****Longer Pause*****




*****Even Longer Pause*****




**Then Daddy says,**



**'Swimming pool?  ...........**



**Is this 486-5731?'*

**No, I think you have the wrong number........*

 

.. ..Goodbye Roxanne.

Πίσω από ψεύτικες βλεφαρίδες…. Κ σατέν μαύρα υψηλά γάντια…με άλικο κραγιόν σε τέλεια σχηματισμένα χείλη…

Κ αναπνοή γεμάτη αλκοόλ… φυσάς τον καπνό σου… δήθεν ανέμελα…

Έτοιμη να δακρύσεις….κ αντικρύζεις…την «Αλήθεια»…

Ναι, είναι με τους Ες Ες… ναι , νομίζει ότι είσαι Γαλλίδα…

Ναι , είσαι κρυφό χαρτί της Αντίστασης…

Ναι…. Είσαι θλιβερά ερωτευμένη!

Το Καμπαρέ λάμπει , κάτω από μισοσκόταδα και ήχους σαξόφωνου κ πιάνου, κ οι σερβιτόροι γεμίζουν ξανά κ ξανά τα ποτήρια….

Ψυθιρίζει στ’ αυτιά σου μεθυστικά ερωτόλογα, κ σου χαρίζει τ’ ομορφότερο χαμόγελό του… ενώ σου ζητάει νωχελικά να μοιραστείτε αυτό το Τάνγκο, που παρήγγειλε για σας. Υποκλίνεται…προτείνει το χέρι του κ κλείνοντάς σου το μάτι, ισιώνει το καπέλο του και σε τραβάει πάνω του.

Αργεντίνικο, στακάτο, απότομο και σκληρό. Πλέκονται τα πόδια σας, τα χέρια , το πονεμένο βλέμμα σου, με το απίστευτα σκληρά δικό του…

Οι Ναζί απόψε στρατοπέδευαν σε διπλανή πόλη κ ετοιμάζονταν να καταπιούν το ψεύτικο συναγερμό που έστειλες με άνθρωπό σου, για δήθεν ξεσηκωμό Εβραίων ανταρτών ενάντια στην αιώνια Σβάστιγγα…

Κι όσο το « Τάνγκο της Ζήλιας κ του Ερωτα» σε 4/4 χτυπούσε μανιασμένα την καρδιά σου,

Αρχίζει το βαλς των πολυβόλων. ΄Ολοι του οι Φρουροί δολοφονούνται.

Πήραν το μήνυμά σου έγκαιρα στην Αντίσταση… κ φάνηκαν στο πιο λαμπρό σημείο των βιολιών…

Ο Ludwig, ήθελε να χαρεί τον έρωτα  μαζί σου… κ έμενε στα χέρια σου γι απόψε,

Μα

Όταν εκπυρσοκρότησαν τα πρώτα όπλα, μία ατσάλινη κ κρύα λεπίδα, διαπέρασε το ένα σου πλευρό…ενώ σε φυλακίζει σαν μέγγενη στα χέρια του, συνάμα δεν σου επιτρέπει να σταματήσεις τον χορό.

(γελάς κυνικά από μέσα σου. «Επαγγελματίας!» σκέφτεσαι, «ξεψυχώ από λεπτό σε λεπτό… προλαβαίνω να κλέψω ένα φιλί?»...)

Χαμογελάς κι ανεπαίσθητα τρέχει λίγο αίμα απ τα θεσπέσια χείλη σου…

Κ ένα ζεστό αργό υγρό φιλί , γεμάτο πάθος κ απελπισία …. Ξεσπάει από τα δικά του!

Είσαι νεκρή. Στο κρύο πάτωμα ενός γκρεμισμένου Καμπαρέ… και Εκείνος, είναι ένας  Αγέρωχος Απέθαντος….έχει ξεδιψάσει από τα χείλη σου και το πλευρό σου….και πετάει με στρατιωτικό σκάφος για Λονδίνο.

Δη Εντ.______________

Ψιθυρίστε μου σας παρακαλώ..... θα με υποχρεώσετε.

Κραυγές και Ψίθυροι..
    Μια μέρα, ένας σοφός Ινδός έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:
    -"Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;"
    -"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους", απάντησε ο ένας.
    -"Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;"
ξαναρωτά ο σοφός.
    -"Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος", είπε ένας άλλος μαθητής.
    Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση.
        Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..
    "Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;
    Γιατί όταν θυμώνουν δυό άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ...
    και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει δυνατά,
    για να καλύψει την απόσταση...
    Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για ν' ακουστούν.
    Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι;
    Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά...
    Γιατί; Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη.
    Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν. παρά μονάχα ψιθυρίζουν.
    Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν.
    Έτσι συμβαίνει όταν δυό άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον.
    Στο τέλος ο Σοφός είπε συμπερασματικά:
    "Όταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μην λέτε λόγια που σας απομακρύνουν,
     γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη που δεν θα βρίσκουν πιά τα λόγια σας το δρόμο του γυρισμού".
    Mahatma Gandhi

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ - μέσω βιονικών ματιών-....

Θα αναπτυξω την θεωρία μου για αυτο το φαινόμενο, κ αν ποτέ με διαβάσετε,
παρακαλώ για την "Ανοιξη" του μυαλού σας. Αλλιώς , σταματήστε εδώ.

Κατά τα λεγόμενα αρχαίων γραφών, κυρίως Ινδιάνικων αλλά και Ινδικών
Αιγυπτίων και Ελλήνων, υπάρχει ένας πλανήτης στον γαλαξία μας, ο "Νιμπίρου", στον οποίο κατοικούν αρχαίοι θεοί,
ύψους 3-4 μέτρων , για τους οποίους αμυδρά γνωρίζουμε οτι είναι ανθρωπόμορφοι.
Ο πλανήτης αυτός περιστρέφεται αργά, πιο αργά από τα αποστακτήρια του φίλου Jack,
μία περιστροφή, κάθε 3 χιλιάδες χρόνια.
Πιστεύεται δε, οτι κατά την τελευταία του περιστροφή, κ ερχόμενος πολύ κοντά στην Γη μας,
μας επισκέφτηκε ένα μικρό μέρος του πληθυσμού του για τους γνωστούς λόγους περιέργειας
(εξερεύνηση κ μελέτη της φυλής των ανθρώπων, πήραν δείγματα από το χώμα κ την θάλασσα
πιθανότατα να πήραν δείγματα κ από ζωντανούς η νεκρούς ανθρώπους) κ για να εναποθέσουν
μεγάλο μέρος χρυσού
( το οποιο λέγεται οτι ειναι προιόν του δικού τους πλανήτη)
κ ίσως για να πειραματιστούν αν θ' αυγατίσει..... -Ο μύθος λεει οτι όταν ανακάλυψαν μέρος αυτου οι άνθρωποι,ξεκίνησε κ ο πόλεμος της Τροίας.
 Η Ελενίτσα ήταν μια βήτα δικαιολογία. -
    Κλείνω τον πρόλογο του Νιμπίρου κ των κατοίκων του, λέγοντας το εξής. Οι αρχαιολόγοι
του σήμερα , σε συνεργασία με τους επιστήμονες εχουν αποδειξει κ παραδεχτει, οτι βρέθηκαν κατά
καιρούς σε προϊστορικών χρόνων ανασκαφές αλλά κ νεότερες(τον καιρό επίσκεψης των Νιμπηριανών) σκελετοί ανθρώπων με καρκίνο στα οστά και στο κρανίο.(αρα δεν ειναι νέο φαινόμενο)
    Και καταλήγω με την θεωρία των δικών μου ιστών φαιάς ουσίας.
Το φαινόμενο (δεν μ αρέσει καθόλου η λέξη η αλλη που χρησιμοποιούμε) Καρκίνος, είναι μια
ταχεία "κατάκτηση" των ανθρωπίνων κυττάρων , από δικα του κύτταρα....
Μπορεί κάλλιστα να είναι εξωγήινος "οργανισμός", ο οποίος σχεδόν τυχαία "διαλέγει" γήινους
οργανισμούς για να τους εξερευνήσει κ να τους κάνει "δικούς" του, ο γνωστός "ξενιστής".....
Κατόπιν ελευθερώνει τον οργανισμό που κατέλαβε, (δυστυχώς για μας , ο οργανισμός μας στην παρούσα, δεν ανταποκρίνεται ενεργά πλέον, καθ' ότι ειμαστε κλάσεις αδυνατότερη φυλή , τρωτή κ ευάλωττη)
και επιστρέφει στον πλανήτη του, για αναδημιούργηση νέας φυλής διασταυρούμενης με την δική μας
και με μεγαλύτερη εξελισσιμότητα.
Είμαι σχεδόν βεβαία, οτι αν ο Καρκίνος ήταν γήινη μάστιγα, μετά από τόσα μυριάδες χρόνια
θα χαμε βρει την εξάλλειψή της. (ίσα που, τα καταφέρνουμε σε πολλές εφόδους του)
Δεν είναι όμως γήινος.
Σκεφτείτε το.
΄
Υ.Γ: Σε λίγα χρόνια - θα το μελετήσω διεξωδικότερα, η ΝΑΣΑ εχει ήδη στήσει μερικούς δορυφόρους εκτός γης κ εντος...για την παρακολούθησή του.- περιμένουμε να εμφανιστεί κ πάλι...
έχουμε γεννέθλια κλεινουμε τα 3χιλ. χρόνια που μας επισκέφτηκαν οι μπαμπάδες μας....
Ειδωμεν.....

Σε κάθε αντίο, κρύβεται ένα σιωπηλό καλωσήρθες

..΄Πάντα υπάρχουν στο "πένθος" (παντός είδους) περισσότερα, πολύ περισσότερα από τον πόνο.
Υπάρχει για παράδειγμα μια περηφάνεια, πως έφτασα εκεί που δεν είχα ξαναφτάσει.
Εκεί που δεν φανταζόμουνα ποτέ πως θα κατάφερνα να φτάσω.
Όταν κάτι αφήνω πίσω μου, κάτι πάω να συναντήσω.
Σε κάθε αντίο, κρύβεται ένα σιωπηλό καλωσήρθες.
Ο αποχαιρετισμός είναι μάλλον θέμα της ζωής.... Παρά του θανάτου!
....Ξέρω οτι προχωράω και δέν έιμαι μόνη , οτι βαδίζω συνροφιά με πολλούς άλλους.
Άλλους που άφησαν τα ίχνη τους στο μονοπάτι και που
βρήκαν στην πορεία
το αληθινό νόημα του δρόμου που ακολούθησαν.
ΜΑΡΤΑ ΜΠΟΥΧΟ.

...Είναι φοβερό να παραδεχτουμε οτι σε κάθε απώλεια υπάρχει ένα όφελος.
Οτι ο πόνος για την απώλεια
θα τελειώσει αναγκαστικά με κάποιο κέρδος.
Και βέβαια δεν υπάρχει απώλεια χωρίς ένα όφελος.
Δεν υπάρχει απώλεια που δεν οδηγεί αναγκαστικά στην προσωπική ανάπτυξη.

ΜΕΡΙΚΑ ΑΧΡΗΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

1)Λατρεύω το αλάτι..... (όπως την κόκα αυτοι που την αγαπούν)
2)Σιχαίνομαι το λεμόνι.
3)Μία από τις πιο δυνατές αγάπες της ζωής μου, οχι ερωτική, είναι η γιαγιά μου
4)Η γιαγιά μου, ειναι άνθρωπος ορθής λογικής, απέραντης αγάπης κ τρυφερότητας, οικονομίας κ ψυχραιμίας αλλά κ αθεράπευτη  "λουσού"... βάφαμε νύχια μέχρι κ στο Νοσ/μειο! (παλιά Αθηναία γαρ)
5)Λατρεύω τις Βιτρίνες , ακόμα κ αν είναι Κυριακή.
6)Δεν έχω ούτε μία πιστωτική κάρτα.
7)Πιστεύω ακράδαντα οτι  στο θέατρο περνάνε καλυτερα οι συντελεστές που το απαρτίζουν παρά οι θεατές, εξ ου κ δυσκολα θα πατησω το πόδι μου στις θεατρικές σκηνές (έπαιζα χρόνια σε θεατρική ομάδα) Κανείς δεν ασπάζεται αυτή μου , την άποψη, αλλά δεν με πειράζει καθόλου.
8)Εχω ξοδέψει στην ζωή μου όλη, περί τα 40 ευρώ συνολικά για δίσκο ή cd.
9)Το νύχι του παράμεσου ,του δεξιού χεριού μου, εχει ενα ελάττωμα, επειδή οταν ήμουν μωρό
μ αρεσε να κυλιέμαι στα πατώματα.... (τώρα το κάνω μόνο για λόγους θρήνου ή σεξ) κ περνώντας ο αγαπημένος μου αδελφός , με πάτησε με όλο του το βάρος!!!!.... (Αχ ένα μωρό....που βρέθηκε εδώ αυτο????!!!!!)
10)Το τραγούδι που έχω ακούσει τις περισσότερες φορές στην ζωή μου και ζωντανό κ σε κονσέρβα (λόγω αρεσκείας, κ όχι κατα λάθος) ειναι το "Αχάριστη" του Τσιτσάνη....
11)Τα έργα που έχω δει περι τις 20 φορές το καθένα - σε βάθος ετών- είναι 2 : "All that Jazz"(βιογραφικό musical του Bob Fossie και το The Hunger - Βαμπιρικό με Κατριν Ντενέβ και Ντειβιντ Μπαουι,μωρά)
12)Γεννήθηκα με μελί μαλλί κ μπουκλες δαχτυλιδια.... μέχρι που η μαμά μου είχε την φαεινή ιδέα να με κουρέψει (2 μηνών) (ουδέποτε ξανάδαμε μπούκλα στην οικογένεια).
13)Με χαρακτηρίζει η υπερβολή επειδή θεωρώ οτι η ζωή δεν έχει πλάκα....χωρίς αυτήν.
14)Οι τανίες φαντασίας , βαμπιρικά, περιπέτεια, πρώην κόμικ κοκ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΜΟΥ. (Μισώ τα κοινωνικά εργα).
15)Ο χορός ειναι η αδυναμία μου, καθώς πιστέυω οτι εχει την δυνατότητα με τρόπο μαγικό
να σπάει πάγους, να διασκεδάζει μέχρι γέλων -δακρύου ακόμα κ τους absolut beginners, να φτιάχνει κορμί, να ελαφρύνει την καρδιά κ το μυαλό από περιττά βάρη και το κυριότερο? Μαθαίνει στον άντρα να είναι ΑΝΤΡΑΣ, κ στην γυναίκα... ΘΥΛΗΚΟ!
Αν με διαβάσετε, ελπίζω να χαμογελάτε τώρα....
αυτά ειναι μερικά από τα μυριάδες άχρηστα πράγματα που ειναι πολύ ωράιο να γνωρίζουμε για τον άλλον.... έτσι γιατι κάτι τέτοια ορίζουν την ομορφιά της διαφορετικότητάς μας.
ΘΑ ΧΑΡΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΝ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ Κ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ.......μεχρι τότε, σας φιλώ γλυκα κοντρ λα μουρ!