"ΣΤΟ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ,
Σ ' ΑΓΑΠΩ
ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ"
Χαθηκα εδώ και καιρό ε?.....
Τωρα υποψιάζεστε και το γιατι.....
Απλά "κατέβασα" όλους τους τόμους - ευαγγέλια του Υπέροχου Χόρχε Μπουκάι....
Μιας και δεν μ' εμαθαν στη ζωή μου να κρύβομαι.... ούτε να ντρέπομαι για ό,τι αισθάνομαι
αλλά να τα δείχνω, και ερχομαι αντιμέτωπη με όποια "αλήθεια".
Αυτό που δεν ολοκληρώνει το "trainning" της ζωής, είναι πως να διαχειρίζεσαι τον εαυτό σου
μετά από μια "απώλεια"....ή από μια αποτυχία.
Να πέφτεις.
Αλλά να σηκώνεσαι. Αυτό εχει σημασία.
Γνώρισα έναν άνθρωπο υπέροχο, που αυτό το ξέρει πολύ καλά να το κάνει....
Κι έτσι ....
Μαθαίνω κ εγώ.... έχοντάς τον για παράδειγμα.
Ακόμα κι εν τη απουσία κάποιου ,μαθαίνεις....
Ολοι οι άνθρωποι που περνούν απ την ζωή μας.... ειναι μάθημα....
-κυρίως για τον εαυτό μας... κι εως που μπορουμε να φτάσουμε, ή τι στ' αλήθεια θέλουμε-
Κι ευλογία....
και το trainning.... συνεχίζεται
ωσπου να φτάσω σ' αυτόν που θα με "αγκαλιασει" , όπως ΕΓΩ.
Απίθανο?
Δεν νομίζω.....
osoi pernane apo ti zoi mas einai mathima alla oi perisosteroi epilegoun na kanoun kopana stia kalitera chapters autou tou mathimatos ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήLonely
"σαν μεθώ και πέφτω χάμω και λασπώνομαι, βάζω μπρος τα δυο μου χέρια και σηκώνομαι"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσοκορέλος.
Μάθε τα καλά... Θα σου κρατάω το βιβλίο να μου πεις το μάθημα μετά. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήσας, ευχαριστώ θερμά, για την Υποστήριξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα στε καλα, και να γνωρίζετε όμορφους ανθρώπους.
θα διαφωνήσω με τη λέξη ''αποτυχία''..Το γεγονός ότι οι άλλοι δεν έχουν την ικανότητα να μας νιώσουν , δεν πρέπει να το χρεώνουμε στον εαυτό μας σαν αποτυχία,αλλά σαν ευκαιρία που εκείνοι έχασαν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας77
Μπράβο Φοξούλα. Χαίρομαι που είσαι σε φάση ανοδική. Μπορεί να πονάνε κάποια πράγματα, αλλά μέσα στα πλαίσια του training είναι και κάποιος πόνος!
ΑπάντησηΔιαγραφή