Εγω..... και Εκεινη..... Τα πίναμε

(βάλε πρώτα ν' ακους το κομμάτι "Τhe Honeymooners"
και μετά ξεκίνα να διαβάζεις, θα καταλάβεις γιατι...)
'Ελα....
ο Θάνατος, πάντα θα ναι εδώ.... γυρω μας....κανείς δεν θα του ξεφύγει. Ισως να είναι το πιο δημοκρατικό πράγμα που μας συμβαίνει ποτε..... Μια μέρα... ΟΛΟΙ θα πάρουμε απ' αυτόν ένα ποτό......
Ομώς εσύ έλα... ετσι κ αλλιώς.
Οι δυο μας , να τα πιουμε αποψε.
Ειναι ωραίο παιχνίδι το παιχνίδι για δυο.... για δυο, ΚΑΛΟΥΣ παικτες....
Χαλάρωσε...
"Η ζωή είναι γλυκιά"....
Την φιλώ στα χείλη , αργά....μ' ένα ζεστό...αργό , υγρό , αισθησιακό φιλί...
Αυτή ξέρει....
τι θέλω....
Ως γυναίκα, ομως, δεν θα μου το κάνει έυκολο....
Κρατώ ένα χαμηλό κρυστάλλινο ποτήρι, με Martini Rossato...και πολύ παγο....
το κουνάω για ν' ακουσω τον ήχο του πάγου  που χορεύει στο γυαλί....Με πεθαίνει αυτός ο ήχος....
ε, αφού με ξέρεις.... είμαι "σκηνοθετικός" τύπος....
Ο νυχτερινός εαρινός αέρας, μυρίζει, ησυχία..... μπουκαμβίλια....λάδι μηχανής
και "μαύρο".....
Ο θάνατος....δεν μυρίζει απόψε.....
Γέρνω νωχελικά και "αγκαλιάζω" την Ζωή , φιλώντας την στα χείλια.... και πάλι.....
Την αγαπώ.... όσα και να μου κάνει....
Ετσι είμαστε.....
Το Φεγγάρι απόψε με κοιτάει....ερωτικά....
Εσυ λειπεις.... λειπουν Ολοι. Δεν με πειράζει, γιατί στα μάτια του μυαλού μου, Εισαι εδώ.
Ειναι ΟΛΑ εκέινα που με κάνουν να χαμογελώ......
Φυσάω ψηλά τον καπνό μου.... να φτάσει μια τζούρα στο Φεγγάρι.... - Κερνάω μεγάλε....-
και χαμογελάω συννομωτικά στη Ζωή....που κάθεται δίπλα μου και μου βάζει άλλο ένα.....
¨Ομορφα ήρθαμε ως εδώ.... καλά, μ' έφερες.... - της ψιθυρίζω-....
Της χαμογελώ με ένα ειλικρινές και γεμάτο ζεστασιά βλέμμα....
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ... της λέω.... για όλα .... για όσα μου δωσες.... για το οτι μ' έφερες μέχρι εδώ...
για το οτι μ' έμαθες....ν αλλάζω οπτική γωνία στα πράγματα....και να μαθαίνω ν' αποκομίζω
τα καλύτερα της κάθε στιγμής. Για το ότι αν δεν θεωρώ τίποτε ΔΕΔΟΜΕΝΟ, και δεν προσδοκώ
τα ΠΑΝΤΑ, όπως τα μωρά.....τα Ζω όλα!!!!!πραγματικά , απολαμβάνω τα δώρα σου, Ζωή....
Και είσαι πάντα εκεί.... όταν καταφέρνω μέσα απ' τα φτωχά μου μάτια... να σε Δω.
Και μου χαμογελάς.


Σ' ευχαριστώ , για όλα όσα μου χάρισες.... και συγγνώμη αν σε πίκρανα...καμμιά φορα.....


"Τα λάθη ειναι ΔΩΡΑ", μου λες.... Μόνο από αυτά μαθαίνεις..... και  Ο,ΤΙ είσαι σήμερα
το χρωστάς στα προβλήματα που βίωσες....αν είσαι όμορφη ή άσχημη Ψυχή...εσύ το επέλεξες...και το φερες μέχρι εδώ.
Μην φοβάσαι, να κάνεις, λάθη και ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΟΝΕΣΕΙΣ....
απ' τον πόνο...΄.παίρνεις τα μεγαλύτερα δώρα....για να μπορείς να πορεύεσαι την ζωή
που ονειρεύεσαι....από αυτόν παίρνεις δύναμη για να ΠΡΟΧΩΡΑΣ, στον δρόμο που εσύ ΟΡΙΖΕΙΣ.
Αυτό είστε , τα δημιουργήματά....μου.. Συλλογή εμπειριών
από λανθασμένες η όχι.... επιλογές.Διάλεξε όμως, μέσα από τα πάντα, να αποκομίζεις το "καλό"... το "όφελος" μιας στιγμής.(Μην επιλέγεις να προσκολλείσαι στον πόνο....)

H μιζέρια, ειναι το ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ της Ζώης.... "μην με δηλητηριάζεις" ....μου λες...Ειμαι ό,τι έχεις! ....μου έιπες...
"Σου Χάρισα, πνοή....για να ζήσεις Ο,ΤΙ ΘΕΣ ΕΣΥ..." Δεν σε δέσμευσα, ποτέ! Σε τίποτα....
Αντιθέτως , ήθελα να έρθεις και να βιώσεις Ο,ΤΙ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ εσύ.... ΓΙΑ ΣΕΝΑ.

Οι όμορφες στιγμές που σου δίνω.... είναι το δώρο σου, ενδιάμεσα.
Το μόνο που απολαμβάνεις απ' αυτές ειναι η ευτυχία. ....
Στην πραγματικότητα δεν σου "χαριζουν " τίποτε απολύτως εκτός....από Ευτυχία.
Μάθε να την ζεις! Η Ευτυχία ειναι απόφαση! Είναι κατάσταση του εγκεφάλου!...μου λες...
Κι η Ευτυχία, μάθε, πως είναι κι αυτή ΕΠΙΛΟΓΗ σου....μου είπες....
πρέπει να ΘΕΣ να την βιώσεις!
Να σαι έτοιμος!
Πάντα μπορείς να είσαι έτοιμος ....αρκεί να το θες..... μου έιπες.....

ΕΠΙΛΟΓΕΣ! ¨Ολες δικές σου.... μου έιπες.
Ζησε με.

Αααααχ..... ρε Ζωή.... Ολοι σ' αγαπάμε.....ποιός θα τολμίσει να πει το αντίθετο?
Ποιός αντιστάθηκε να πιεί από τα χέρια σου.....και να μεθύσει?....
Τσουγκρισε το ποτό μου, πίνωντας μια γουλιά...μου κλεισε το μάτι και μ' άφησε
να την Ευγνωμονώ....
Απόψε....ήθελα να στα πω κοιτώντας σε στα μάτια, βρε Ζωή.

Σ' ευχαριστώ, ΓΙΑ ΟΛΑ!

Τα καλλίτερα σενάρια , τα γράφει η Ζωή!

Καλή Τύχη Κύριε Gorsky...

Στις 20 Ιουλίου του 1969, ως κυβερνήτης της σεληνακάτου του Apollo 11, ο


Neil Armstrong ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε πόδι στο φεγγάρι. Οι πρώτες

του λέξεις αφού έκανε τον πρώτο του περίπατο στη Σελήνη ήταν:

"Αυτό είναι ένα μικρό βήμα για μένα, είναι όμως ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα".

Οι λέξεις αυτές, μεταδόθηκαν μέσω τηλεόρασης στη Γη και τις λέξεις αυτές

άκουσαν εκατομμύρια κόσμου.

Μόλις πριν ξαναμπεί όμως στη σεληνάκατο, έκανε την εξής αινιγματική παρατήρηση:

"Καλή τύχη κύριε Gorsky".

Πολλοί από τη NASA θεώρησαν ότι ήταν μια τυπική παρατήρηση, που απευθυνόταν

σε κάποιο Ρώσο κοσμοναύτη. Όμως, μετά από έλεγχο που έκαναν, δε βρήκαν

κανέναν Gorsky ούτε στα Ρώσικα ούτε στα Αμερικάνικα διαστημικά προγράμματα.

Και όπως πέρναγαν τα χρόνια, όλο και περισσότεροι απορούσαν για το νόημα της

φράσης "Καλή τύχη κύριε Gorsky". Ο Armstrong δεν απαντούσε, ποτέ, μόνο

χαμογελούσε...

Στις 5 Ιουλίου του 1995, στο Tamba Bay της Florida, κατά τη διάρκεια μιας

συνέντευξης Τύπου, ένας δημοσιογράφος του ξανάκανε την ίδια εκείνη ερώτηση,

που 26 χρόνια ως τότε βασάνιζε τον κόσμο. Και ο Neil Armstrong, είπε ότι θα

την απαντούσε, μια και ο κύριος Gorsky είχε πεθάνει, οπότε πλέον δεν υπήρχε

πρόβλημα:

"To 1938, όταν ήμουν παιδί στο χωριό μου, έπαιζα μπάσκετ με ένα φιλαράκι

στην αυλή. Ο φίλος μου χτύπησε με δύναμη τη μπάλα, και η μπάλα προσγειώθηκε

στην αυλή του γείτονα δίπλα στο παράθυρο της κρεβατοκάμαρας. Οι γείτονες

ήταν ο κύριος και η κυρία Gorsky. Όπως πήγαμε να μαζέψουμε τη μπάλα, άκουσα

την κυρία Gorsky να φωνάζει στον κύριο Gorsky:

"Στοματικό;;;; Θα σου κάνω στοματικό όταν το κωλόπαιδο από δίπλα πατήσει το φεγγάρι" !!!

Απο τις καλύτερες ιστορίες που χω ακούσει..... (πηγή: odysOnline.gr)

Dragonflies.... the other name of Fairytales....

Μ' έχει πιάσει η Ανοιξη - απ' τα μαλλιά- οπότε δυσκολεύομαι ,για να μην πω αρνουμαι,
να ασχοληθώ άλλο με τα επίκαιρα....
Θ' ασχοληθώ με κάτι που θαυμάζω και που αυτή την εποχή, είναι η εποχή του.
Του Ζευγαρώματος.
Λιβελλουλα.... (το λέω και κολλάει το στόμα μου)
Την αγαπώ για πολλους λόγους...
Κυρίως γιατί ο μυθος θέλει, τις νεράιδες που όταν αντιλήφθηκαν οτι δεν μπορουν να ζουν
κοντά στους ανθρώπους, μεταμορφώθηκαν σε Λιβελλουλες, για να μην χάσουν τον μοναδικό
τρόπο πετάγματός τους, αλλά και τα ιδιόμορφα φτερά τους. 'Ετσι μπορούν να συνυπάρχουν
μαζί μας, αλλά να τις "βλέπει" μονο όποιος είναι "άξιος".
Κατα δεύτερο λόγο, είναι ίσως το μοναδικό έντομο που παραμένει σχεδόν ίδιο μετά από
320 εκατομμύρια χρόνια ύπαρξης (συμφωνα με επιστημονικές πηγές) αλλά το βίωσα κι η ίδια
βλέποντας απολίθωμα αυτής, από προϊστορικούς χρόνους , καθώς και σε τοιχογραφίες.

τοχογραφία της "Πότνιας" (θεάς) Θηρών με περιδέραιο από Λιβελλουλες.

Ενθουσιάζομαι επίσης με την εικόνα του "φλερτ" που αναπτύσσουν , τον καιρό "συζευξης" όπως τον λένε. Το αρσενικό επιλέγει μια περιοχή,(μόνο για πάρτη του)  την οποία "ελέγχει" συνεχώς, με πτήσεις (για να διώχνει άλλα αρσενικά) κοινώς, την μαρκάρει.
 Κατόπιν μόλις διαλέξει θηλυκιά, την κυνηγάει όσο χρόνο
χρειαστεί, μέχρι να την "πιάσει"...!
Μετά από κάποιο χρόνο πετάγματος μαζί, (κι αφού την ψησει και πει το ναι) η θυληκιά κάνει μια ευλύγιστη κίνηση του κορμιού της, ενώνοντας το κάτω μέρος ΄της
με το κάτω μέρος της κοιλιάς του αρσενικού (τα γεννητικά τους όργανα) σχηματίζοντας έναν ωραιότατο δακτύλιο! Αυτή η υπέροχη διαδικασία μπορεί να διαρκέσει περίπου 30 λεπτά,
κατά την οποία το αρσενικό , ΤΙ νομίζετε οτι κάνει πρωτίστως??????
Αδειάζει την "σπερματοθήκη" της θυληκιάς, με τυχόν σπέρμα που υπάρχει από νωρίτερες συζεύξεις!!!!!!! (όχι παίζουμε).....Αυτό ειναι που λένε, εγώ ξέρω ποιανού είναι το παιδί!!!!
Αφού τελειώσει και η διαδικασία της σύζευξης (είδατε τι επιστημονικά σας τα λέω...?)
Παραμένει μαζί της (ώωωω Ναι) μέχρι το ΤΕΛΟΣ της ωοτοκύιας της. (εμποδίζοντας άλλα αρσενικά
να την πλησιάσουν! Ε λοιπόν αυτό είναι το Λιοντάρι σε έντομο, φίλοι μου, τελος!!!!!)

Ακουστε τώρα τα κουλά που χαρακτηρίζουν αυτο το μοναδικό λιονταροέντομο!
Η Λιβελλούλα ζει σε υδροβιότοπους, και κυρίως σε μέρη με γλυκό νερό.
Η θυληκιά λοιπόν ,"αφήνει" να πέσουν τα αυγα της (γεννάει από 80 μέχρι 2000 αυγά ,ανάλογα το είδος της) μεσα στο νερό, ή σε λάσπη. (οι νύμφες)
Οι νύμφες είναι υδρόβιες!!!!! όταν εκκολαφθούν ,(περίπου 5 εβδομάδες μετά) αναρριχώνται σε φυτό του οποίου ο κορμός του
βρίσκεται μέσα στο νερο.
(αυτές οι νύμφες λέγονται "Λάρβες",γεννιούνται και ζουν μεσα στο νερο, όχι λιβελλούλες, θα κάταλάβετε στην συνέχεια γιατι). Αφού βγουν λοιπόν στην επιφάνεια,Εναν χρόνο μετά (!!)-και ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΤΡΕΛΑΝΕ- μεταμορφώνονται εντελώς! Σε άλλο έντομο!!!!
Δεν νομίζω οτι περιγράφεται με λόγια, αλλά θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ.
(εγώ το είδα στο Animal Planet και ακόμα ξεχνάω να κλείσω το στόμα μου από την έκπληξη κάθε φορά που το θυμάμαι, πρόκειται για ΜΑΓΕΙΑ)
Γαντζώνεται, λοιπόν με τα ποδαράκια της πάνω στην μίσχο του φυτού (στο οποιο αναρριχήθηκε από την λίμνη) Κάνωντας μια εξαιρετικά "μπαλετίστικη" φιγούρα (ε ναι , είναι φιγουρατζού, δεν το συζητώ) ελευθερώνει το εσωτερικό του κορμιού της από το πρώην "φουστάνι" της, πως θα έκανε
κάποια χορέυτρια "γεφυρα" το κορμί , χωρίς να λυγίσει τα πόδια της.... έτσι.
Κάνει μια υπέροχη "καμάρα" λοιπόν στην πλάτη της, σιγά σιγά, κι αφού φανερωθεί όλο το θεσπέσιο
κορμί της μετά το μαγικό στριπτηζ....διπλώνεται, πετάει το παλιό σώμα.... και Ξεδιπλώνει τα διάφανα
και τεράστια φτερά της!!!!!! ξεκινώντας την "περιπέτεια" της ζωής της.....που Διαρκεί, έναν μονο μήνα!!!!
Οχι πειτε μου.....δεν είναι Θεά?????

                                              εδώ, ο "χορός" του έρωτα (πιο πολύ σαν σχήμα καρδιάς , οχι δακτύλιος)

TRIVIA: Λιβελλουλα (Dragonfly) πρωτοπήρε το όνομά της από το Λατινικό Libellus,
που σημαίνει "υδροστάθμη".
Υπάρχουν , 6000 είδη σε όλον τον πλανήτη. Στην Ευρώπη συναντάμε μόνο 120 από αυτα.
Εχει ύψος 22-85 mm, ανάλογα το είδος και άνοιγμα φτερών 20 mm (η μεγαλύτερη στον κόσμο έχει άνοιγμα 80 mm)
Θεωρείται έντομο κυνηγός, διότι κυνηγάει την λεία του (μικρότερα ζωύφια ή μυγες, κλπ)
Εχουν 4 μάτια , 2 μεγάλα (σαν της μύγας φανταστείτε) κ 2 μικρότερα (για ευρυγώνια που λένε κ οι φωτογράφοι) με αυτά, έχουν την δυνατότητα να βλέπουν 150 εικόνες / δευτερόλεπτο !!!!!!!!!!!!!!

(η στιγμή της μεταμόρφωσης)

Τα φτερά της έχουν την ιδιαιτερότητα να κινουνται απίστευτα γρήγορα , τόσο που δεν τα πιάνει ανθρώπου αυτί, είναι ίσως το μοναδικό έντομο που δεν το προδίδει το πέταγμά του γιατί είναι αθόρυβο, (νεράιδας στυλ) και ανεξάρτητα το ένα από το άλλο (πχ , μπορεί να κουνάει το ένα αντίστροφα, εξ ου κ μπορεί να αιώρείται )!

Δεν θα σας κουράσω άλλο..... με τραγικές λεπτομέρειες...
Η ανάρτηση αφιερώνεται στην Blogger "Bitch is Back" , καθώς οι υπέροχες φωτογραφίες της,
μου υπενθύμισαν πόσο αγαπώ την Λιβελλουλα (την φορώ και στο λαιμό :)

ΜΠΑΤΣΟΙ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Οι συνάδελφοί, μου εχθες, 11 Μαϊου 2011,
κατέβηκαν στην πορεία στο Κεντρο Αθηνας, που ξεκινησε μαζί με μυριάδες άλλους, από το Πεδίο του 'Αρεως και κατέληγε όπως πάντα στη Βουλή (των Βρυκολάκων)...
Σημερα τους βρήκα να τους "συγχαρώ" που πηγανε, μιας κι εγώ είμαι κοτα .
Αυτά ήταν όσα με τεράστια λύπη μου ,έμαθα οτι βιωσαν:
Οι "Αναρχικοί" (καλή τους ώρα όπου και να ναι , οι πιο σοφοί σήμερα) ΔΕΝ ΦΟΡΟΥΣΑΝ κουκουλες και δεν "τρομοκρατούσαν" (οπως λενε τα media) κόσμο.
Τα media έλειπαν παντελώς....
Η πορεία ήταν σαν πορεία Ειρήνης....
Σε όλη την διαδρομή, ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΧΤΗΚΕ , ΟΥΤΕ ΕΣΠΑΣΕ, ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ. (μερικά ήταν και ανοιχτα και δούλευαν)
Με το που φτάσανε στην εκβολή του δρόμου Σταδίου και Μεγάλη Βρετανία (Συνταγμα) βγαίνουν
τσατισμένοι Μπατσοι από στενά, κρατώντας στα χέρια τους τα γκλοπμπς τους ΑΝΑΠΟΔΑ!!!!!
και βαράγαν στο ψαχνό!!!!!Ένας από τους συναδέλφους μου είναι με επιδέσμους σπίτι του ακόμα.
ΒΑΡΑΓΑΝΕ ΑΒΕΡΤΑ ΜΕ ΤΑ ΓΚΛΟΜΠΣ ΑΝΑΠΟΔΑ!!!!!
η χειρολαβή του, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι απο ΣΙΔΕΡΟ.!!!!!!!!!!!!!!
(αν έχετε δει το Brave Heart....ήταν ίδια οπως λένε χαρακτηριστικά, η σκηνή που με ορμή οι δύο πλευρές συγκρούονται με φόρτο οργής....ε μόνο που αυτή ήταν μόνο η πλευρά των μπάτσων....μόνο που δεν φώναζαν ΑΑΑΕΕΕΕΡΑΑΑΑΑ)....... !
Την φίλη μου την Λιλιάνα - ειναι μονο 29 χρονών,αν την δει κανεις ,φαίνεται κοριτσάκι μπεμπε-
την κυνηγουσαν δύο μπάτσοι να την πιάσουν....(?)
Ενταξει, νομίζω οτι πλεον θα πρεπε να πεισθείτε , οτι έχουμε ΧΟΥΝΤΑ!!!!!
Δεν εχουν ξαναγίνει αυτές οι ανωμαλίες ....να βαράνε στην ψυχρα χωρίς ίχνος λόγου, αιτίας και κυρίως ΛΟΓΙΚΗΣ.(εδώ που τα λέμε ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΥΠΗΡΧΕ ΛΟΓΙΚΗ ΣΤΗΝ ΒΙΑ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ)
Διοτι , μην ακούσω καμμια μαλακία οτι δεν ηταν ανωθεν οι εντολες τυπου
"ΒΑΡΑΤΕ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΕΣ".....δεν πιστευω να νομίζετε οτι ηταν
στην κρίση του μπατσούλη.....μονο......
Εδώ υπάρχει καταγγελία του Χειρουργού Κου Παπανικολάου, (ο οποίος για μια ακόμη φορά
περιέθαλψε και φροντισε πληγες νεαρού φοιτητή ετών 30 απο τα χθεσινα) που λεει
οτι από το 2004 , υπαχει ομάδα γιατρών που φωνάζουμε οτι θα ΚΛΑΨΟΥΜΕ ΘΥΜΑΤΑ,
λογω της ωμής Αστυνομικής Βίας......
Μή μου πειτε οτι δεν σας θυμίζει Δεκεμβριανά......
Το χειρότερο όμως είναι.....οτι μιλάμε για απλή πορεία, αθώων μισθωτών....οι
οποίοι κακοποιούνται ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ....το οποίο πληρώνουμε με ΠΟΛΥ ΚΟΠΟ,
για να ξελασπώσει από το τίποτα που χρωστάει. (βλ. "Deptocracy")

Τα συμπεράσματα δικά σας......

ΥΓ: οχι ο τίτλος δεν είναι τυχαίος.

FIRESTARTER

Τι κάνεις όταν η φωτιά μέσα σου, φουντώνει?
Τι κάνεις όταν, η Ανοιξη σου τρυπάει τον εγκέφαλο, και στο μόνο
που μπορεις να συγκεντωθείς είναι ..... το ΤΙΠΟΤΑ?????
Οταν αισθάνεσαι να βράζεις σύγκορμος, για ένα ΚΑΛΟ "παιχνίδι"...
και κανεις "διαθέσιμος" να το παίξει σωστα?
Τι εννοώ σωστά????
Εννοώ, με κάθε αίσθηση της άφεσης κωλύματος μικρών σκέψεων,
και παράδοση στην απόλαυση των αισθήσεων....και των παραισθήσεων!
Στην τρελή μέθη του "τα παίρνω" όλα, και δίνω τα πάντα.... (γελάκι)
Βράζω!....σιγοκαίω.....κι οι φλόγες ανεβαίνουν με ηλιγγιώδη ταχύτητα
κάθετα, οριζόντια και χιαστί!
Κάτι θα βρω..... κατι....
αυτό το τραγούδι με χτυπάει στο μυαλό!!!!



Ελάχιστοι θα με καταλάβουν.....αλλά δεν περιμένω τίποτα.

...και ξανά, ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ..... ;)

The Two Wolves

Ένα βράδυ ένας γέρος (ινδιάνος) της φυλήςΤσερόκι,
μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην
ψυχή των ανθρώπων.
Είπε:
"Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων'που υπάρχουν μέσα σε όλους μας"
Ο ένας είναι το Κακό.
Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία,
η αυτολύπηση, η ενοχή προσβολή, η κατωτερότητα,τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.

Ο άλλος είναι το Καλό.
Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη,
η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια,
η ευσπλαχνία και η πίστη "

Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά
ρώτησε τον παππού του: "..και Ποιος λύκος νικάει;"
(...και, αυτό μου άρεσε πολύ!)...

Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά ...............
"Αυτός που ταΐζεις."

ΟΙ ΑΥΓΟΦΑΓΟΙ....απο την Δευτέρα στους κινηματόγραφους. Μην το χάσετε!

Ξέρετε, έναν πίνακα του Van Gogh, που λέγεται οι "πατατοφάγοι"?
Σας τον παραθέτω...

Ε, αυτό μου ρθε στο μυαλό, προχθες, που 5 ζαβά, μετά από ξενύχτι και τρελλό πιώμα, κατευθυνθήκαμε ωσάν υπνοτισμένα, στο σπίτι ενός,προκειμένου να βρούμε
να φάμε....Για την ακρίβεια, μας τελειώσαν τα λεφτά,και είπαμε να συνεχίσουμε με κρασάκι και "φιλοσοφική" συζήτηση στο σπίτι,αλλά εντωμεταξύ
μας έκοψε τρελλή λόρδα κατά την άφιξή μας εκει.
Ανοίγουμε λοιπόν το ψυγείο, και βγάζουμε περί τα 7 αυγά βραστά ,κόκκινα παρακαλώ, ό,τι είχε απομείνει από το Πάσχα, λίγο μπαγιάτικό ψωμί που το βάλαμε στην τοστιέρα να στρώσει,2 ντομάτες και 4 αγγούρια...ευτυχώς ειχε και λάδι το μενού...Δυστυχώς όμως δεν χορτάσαμε!
Φευγει λοιπόν ενας από τους 5, και παει στο σπίτι του, και φέρνει αυγα από το χωριό,που τα 'χε πάρει το προηγουμενο Σαγ/κο, ψωμί(μπαγιάτικο) κασέρι,και 4 ντομάτες.(εγώ καθώς δεν έχω χωριό, το μόνο που μπορούσα να φέρω ήταν οι γνώσεις μου γύρω από την Ιστορία της Τέχνης - παντελώς άχρηστες στην συγκεκριμένη περίπτωση αλλά και όχι μονο- και κανά κρασί ..αλλά το σπίτι ήτο μακρια...)
Εν ολίγοις, εν μέσω κρασιού (αυτό περιέργως δεν λείπει ποτέ από τα σπίτια μας) και τύρου, φάγαμε 5 άτομα περί τα 47 αυγά!!!! Τα 40 ήτο τηγανιτά ποσέ, όπως τα λένε οι Γάλλοι, πιο υγιεινά,καθώς ήταν με νερό τηγανισμένα κ ελάχιστο λάδι...οικονομία (το τελειώσαμε κ αυτό)...
Την τελευταία φορά που τσέκαρα την χοληστερίνη μου, ήταν κάτω από τα επιτρεπτά όρια, οπότε δεν αγχώθηκα....τώρα όμως, θα κάνω να φάω αυγό τουλάστιχον κανα 6 μηνο...
Αφού ντερλικώσαμε, ξαναρχίσαμε να πίνουμε -οχι οτι είχαμε σταματήσει- απλά με μεγαλύτερη άνεση, μιας κ δεν γουργούριζαν τα στομάχια, και ώς γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων (λέμε τώρα) αρχίσαμε και την φιλοσοφική κουβέντα....
θα σας τα πω σε άλλη ανάρτηση τα της κουβέντας...
Καλό καλοκαίρι ευχομαι, αφού στο τσούγκρισμα των ποτηριών το έυχομαι από
τον Δεκέμβριο, κι όλοι με στραβοκοιτάνε....
Τώρα μου το επιτρέψανε! Lemonostifth....σε συμπονώ ,αλλά τώρα κ εγώ
θα ζησω! που λεει κ το άσμα!
Καλό Καλοκαίρι!